Wakacyjna miłość może zdarzyć się wszędzie: nad morzem i nad jeziorami, w górach i w centrum Warszawy. Nieoczekiwanie łączy studentkę z profesorem, opozycjonistkę z milicjantem, starego zegarmistrza z kobietą lekkich obyczajów, samobójczynię z wybawcą, a nawet... współczesnego Wokulskiego z Izabelą. Wspomnienia sprzed lat przeplatają się z dniem dzisiejszym, prawdziwe uczucie z przelotnym romansem, zdrada ze znalezionym szczęściem.

Historia Jutty, której - choć ma świętą patronkę - do świętości daleko, Hiszpana Corridy mieszkającego na cmentarzu i ekstrawaganckiej Matki Judyth, cudem ocalającej Juttę od śmierci. W tej niezwykłej książce splatają się: hipnotyczna narracja, namiętność, przyjaźń, miłość i śmierć.

W lekkim felietonowym stylu Krystyna Kofta stara się określić, jakie są przyczyny problemów w damsko-męskiej komunikacji, jakie są najbardziej typowe ich przejawy i jakich zwykle szukamy sposobów rozwiązań lub ucieczki od sytuacji. Skąd bierze się cisza przy śniadaniu i zdawkowe rozmowy przy kolacji? Dlaczego on, tak dowcipny i swobodny w towarzystwie, w domu zasłania się gazetą i odpowiada monosylabami? Co stoi za nerwowym kobiecym słowotokiem i męskimi kazaniami ? Dlaczego w związku pojawia się agresja, upokorzenie, złe słowa niszczące związek, wreszcie przemoc? Dlaczego tak wiele kobiet ma poczucie emocjonalnej asymetrii, tego, że dają tak wiele, w zamian dostając zaledwie łaskę obecności ? Skąd bierze się samotność w związku? Czy powodem jest męski brak wrażliwości, czy może kobieca nadmierna potrzeba kontroli, a zarazem nieumiejętność komunikowania swoich oczekiwań? Próbując odpowiedzieć na te pytania w sposób wyczerpujący, a jednocześnie dowcipny, autorka korzysta z przykładów z życia i biografii wybitnych kobiet, sięga także do wielkich dzieł literatury.

W swoich książkach Krystyna Kofta buntuje kobiety. W autobiografii pokazuje, że sama buntowała się już od najmłodszych lat.
Dla Kofty nie ma tematów tabu, nie unika refleksji na temat Boga, śmierci (również własnej), feminizmu, polityki, używek. Swoje wyraziste poglądy doprawia niejednokrotnie ironią i sowitą porcją poczucia humoru. Pozwala się poznać nie tylko jako pisarka, lecz także jako córka, żona, matka. Jej autobiografia to portret kobiety zbuntowanej, odważnej i ciekawej świata.
Autorka przenosi się pamięcią do swojego dzieciństwa, opisuje okres dojrzewania, pierwszych prób pisarskich, miłości i inicjacji seksualnej. Przedstawia swoje drzewo genealogiczne - nazywając je skromnie drzewkiem bonsai - wnikliwie portretuje miejsca szczególnie jej bliskie i ludzi, z którymi zetknął ją los. Nie boi się tematów trudnych i bardzo intymnych, barwnie przedstawia swoje relacje z teściową, przejmująco opisuje odchodzenie ojca, matki i innych ważnych dla niej osób.

Suki bywają różne: Wredne, Bezwzględne, Pazerne, Napalone, Durne, Zimne, Bure, Leniwe, Pruderyjne, Agresywne, Wścibskie, Podłe - gorzej gdy: Zaniedbane, Podstarzałe albo wręcz Stare, Zdewociałe czy Nawiedzone.

"Ta Wredna Suka, Ewa Szot, prezeska medialnego imperium i wieloletnia szefowa magazynu dla kobiet, [...] w firmie, oprócz Wrednej Suki, miała ksywę Ewita. Jej ludzie uważali, że jest kimś w rodzaju latynoskiej dyktatorki. Zarządza imperium [...] i nie toleruje sprzeciwu. Chcesz u mnie pracować? Musisz się podporządkować.

Opinia suki jej nie przeszkadza, publicznie pokazuje się tylko w dobrej formie, dopracowana w szczegółach. Wygląda na to, że w życiu chodzi jej tylko o pismo "TopWoman" i szmal.

Wredna Suka nosi jednak w sobie tajemnice, z którymi sobie nie radzi. Wtedy ucieka do Nowego Jorku, gdzie spotyka się z przyjacielem z dzieciństwa, pokiereszowanym przez rodzinę do tego stopnia, że sfingował swoją śmierć.
Tam też czeka na nią dr Bechstein, terapeuta (500 USD za godzinę), który pomaga jej uporać się z demonami przeszłości. Jednak ciągle nie jest gotowa na całkowitą szczerość. Po powrocie do Polski nieodmiennie wraca do roli twardej szefowej lifestylowego pisma z "z górnej półki", ubranej w markowe ciuchy. To jej ucieczka od myśli o śmierci, utraconej miłości, przemocy domowej, starości, ale nie od traumy...
Zwłaszcza że inna, współpracująca z pismem, Wścibska Suka zaczyna węszyć. Nawet ona nie może jednak podejrzewać, co wydarzyło się przed laty w Chruściskach Wielkich...